Satürn Halkaları

                             SATÜRN HALKALARI
   Satürn Halkaları Güneş Sistemi'nde tektir.1609'da Galilei ilk kez Satürn'ü gözlemlediğinde halkaların,hemen hemen kenarı görünmekteydi.Galilei,halkaları ayırt edemedi ve Satürn'ün iki yoldaşı bulunduğunu sandı.Burada bir halkanın söz konusu olduğunu 1655'te gören Huyghens oldu.Uzun bir süre üç halkanın bulunduğu sanıldı;dış halka gezegende daha koyu renktedir.Satürn'ün merkezinden başlayarak 115000-136000 km arasında yayılır ve 4000 km genişliğindeki Cassini bölmesiyle ortadaki halkadan ayrılır;bu ikinci halkaysa son derece parlaktır ve gezegenin merkezinden başlayarak 90000-111000 arasında bulunur.Son olarak çok ince ve oldukça geçirgen olan "Krep" halkası,gökcisminin yüzeyinin 10000 km'ye kadar yaklaşır.1705'ten başlayarak Cassini bu halkaların çok sayıda küçük uydudan oluştuğunu doğrulamıştır.
  1850'ye doğru Roche ve Maxwell,gök mekaniği yasalarına dayanarak katı bir tacın kararlı olmadığını ve parçalanması gerektiğini göstermişlerdir.Halkaların dönmesini tayfölçümü yoluyla incelenmesi iç bölümdeki hızın kenarlardan daha büyük olduğunu ortaya koydu.Son olarak H.Poincare de,halkaların sıvı olmayacağını gösterdi.
 Geçerli olarak yalnızca Cassini varsayımı kalıyor.Halkalar birbirlerinden daha bağımsız olarak Kepler yasasına göre dolanan küçük uydulardan oluşur.
 12 Kasım 1980'de Satürn'ün çok yakınından geçen Voyager 1 sondası günümüze kadar kabul edilen bilgileri değiştirerek veriler göndermiştir.Fotoğraflar üstünde yeni halkalar ortaya çıkmıştır.Veriler,bu halkaların katı parçacıklardan oluştuğunu verir.
                                
KAYNAK:Gelişim Hachette